
Recordad que para comentar, al final del capítulo, donde pone normalmente "cero comentarios" puedes poner lo que quieras, (si puede ser sin insultar), lo firmas, (si me has insultado, mejor no lo firmes), y después para que te deje publicarlo debes abrir la pestaña "Comentar como" y elegir "Anónimo". apertas varias y gracias por soportarme. mijel
SEÑALES
PRIMERA PARTE
Horacio era un tipo que había pasado de ser un pobre hombre acosado por gilipollas, a convertirse directamente en uno de ellos, quién se lo iba a decir. Se había saltado el paso de ser normal en algún momento. Y sería interesante ver en que punto de su vida había ocurrido tal cosa, pero no vamos a revisarla desde la primera papilla. Ese tema puede dar hilo para una historia mas larga, así que, dejémoslo para otro momento.
Aquel día, había vuelto a casa como cualquier otro día. Había cenado como siempre, lo que le había dejado su madre hecho en el horno. Frío, como siempre. Había visto la tele hasta quedarse dormido. Hasta ahí todo igual de lineal que siempre. Pero cuando despertó con el hilillo de baba, ese momento justo en el que estás empezando a ser feliz en tus sueños, pero tu cuerpo pierde el control y se deja ir, en ese momento exacto, su vida empezó a cambiar. Como siempre, el mando a distancia se lo habían robado los enanitos que te roban el mando cuando te quedas dormido, y no aparecía. Así que, no le quedó mas remedio que ver lo que estaban emitiendo a esas intempestivas horas. Nada más y nada menos que el horóscopo de las tantas, como tantas otras veces; pero en ésta ocasión había tenido suerte. Normalmente cuando despertaba, los avatares de su destino ya ha habían sido predichos, de hecho, nunca le había coincidido el «dulce» despertar, con el momento en el que la «Sacerdotisa" televisiva leía unas líneas. Palabras sin duda escritas por guionistas, pero que a él le sonaban como música celestial: «mañana será un día diferente para tí, te encontrarás con las fuerzas suficientes para luchar contra tus enemigos».
Cuando se despertó a las pocas horas para ir a trabajar, aquellas dos frases se repetían en su cabeza como un eco: «mañana será un día diferente para tí, te encontrarás con las fuerzas suficientes para luchar contra tus enemigos». Aquello había sido, sin duda, una señal. La primera señal, para ser más exactos. Salió de casa sin haberse bebido el café que su madre le había dejado preparado. Imaginaba que estaría frío, como siempre. El caso es que solo eran las ocho de la mañana, y su vida ya había cambiado, no estaba haciendo lo de siempre, su vida ya no era un bucle, y todo gracias a la señal.
Se dirigió al trabajo ansioso de ver lo que le deparaban los astros con respecto a sus compañeros.
Bueno, bueno, bueno... esto se ha convertido en una cita de obligada lectura... y es que no falla. Con cada historia, has conseguido mantenerno enganchados y esperando la segunda parte... que pasará?? que habrá cambiado en la vida del pobre Horacio??? No nos hagas esperar mucho eh?! ANG.
ResponderEliminarINTRIGANTE... DEBERIAS FACER UN LIBRO RECOPILATORIO DE RELATOS. NON DESCARTES ESCRIBIR ALGO EN GALEGO. PARABENS. XOSE RAMON - CARBALLO.
ResponderEliminarPOR CURIOSIDAD QUE SIGNO DEL ZODIACO ES??....
ResponderEliminara ver q nos depara horacio,q co nome q ten non me estraña q se convirta nun gilipollas jejjejej carmen
ResponderEliminarpobre nai, fixolle o cafe ó fillo e el non o tomou,vaia vaia.
ResponderEliminarjuan del pub